پژوهشگران در ایرلند یک مطالعه چندمرکزی آیندهنگر را به منظور تعیین عوامل پیشبینیکننده زایمان واژینال موفق در دوقلویی و ارزیابی موربیدیته حولوحوش زایمان بر اساس روش زایمان (سزارین انتخابی غیر اورژانس، سزارین اورژانس با شروع فرایند زایمان طبیعی، یا امتحان زایمان طبیعی) در همگروهی شامل 971 زن دارای بارداری دوقلو، ترتیب دادند. روشهای مختلف زایمان بر اساس یک سنجه ترکیبی از پیامدهای نامناسب حولوحوش زایمان مورد بررسی قرار گرفتند.
سزارین انتخابی برنامهریزیشده در 430 زن و سزارین اورژانس با شروع فرایند زایمان در 100 زن انجام شد. زایمان طبیعی در 441 زن امتحان گردید که در 338 مورد (77) موفقیتآمیز بود. در 97 مورد از زایمانهای طبیعی موفق لازم شد که قل دوم بریچ از واژن بیرون کشیده شود که در 56 مورد آنها سونوگرافی طی 2 هفته اخیر پرزانتاسیون ورتکس را برای قل دوم نشان داده بود. میزان زایمان سزارین برای قل دوم به 47 میرسید. موربیدیته حولوحوش تولد بین گروهها تفاوتی نداشت. داشتن زایمان قبلی و لقاح خودبهخودی (نه مصنوعی) موفقیت زایمان واژینال را پیشبینی میکردند.(1)
رهنمود: این مطالعه دادههای مفیدی را برای ارایه مشاوره به زنان دارای بارداری دوقلویی فراهم میکند. یک یافته جالب این مطالعه آن است که پرزانتاسیون قل دوم در سونوگرافی طی 2 هفته قبل از زایمان، ارتباط چندانی با پرزانتاسیون پس از زایمان قل اول ندارد. در نتیجه، این یافتههای سونوگرافی ممکن است برای تصمیمگیریهای درمانی حین زایمان کاربرد چندانی نداشته باشند. این یافتهها در مجموع تاکید میکنند که در صورت انتخاب دقیق و تحت شرایط مناسب، زایمان واژینال برای دوقلویی میتواند موفق و دارای حداقل موربیدیته باشد.
منبع: هفته نامه نوین پزشکی
نظر شما